Malowany ptak

„Sprowadza się to do jednego: do obowiązku zobaczenia naszej przeszłości w prawdzie.”  

Jan Błoński

W Polsce w 1939 roku mieszkało około 35 milionów współobywateli polskich: 31 milionów Polaków oraz około 3,5 miliona Żydów. Okupacja niemiecka rozbiła Polskę na dwie grupy przedzielone przepaścią, polskich Żydów i Polaków − chrześcijan, którzy egzystowali koło siebie przez stulecia.
Podczas eksterminacji na ziemiach polskich zginęło 2 miliony 900 tysięcy polskich Żydów.
Przemoc zmienia stosunki międzyludzkie.
Dlaczego ukrywanie Żydów niosło za sobą tak straszne zagrożenie?
Dlaczego nie brakowało chętnych do konspiracji w Państwie Podziemnym, która również była zagrożona karą śmierci, a tak trudno było znaleźć schronienie dla współobywateli żydowskich?
Bycie „obok”.
Bycie „nie-zainteresowanym”.
Bycie „nie-zaangażowanym”.
Bycie „biernym obserwatorem”, w obliczu masowego codziennego ludobójstwa, jest działaniem. Zdaje się, że rozmowa na ten temat wcześniej nie była możliwa, była prawie niesłyszalna, wymagała czasu.
Już w 1940 Jan Karski złożył raport o sytuacji w Polsce rządowi generała Sikorskiego. Był on miejscami niewygodny. Przygotowując wersję oficjalną, do której Alianci mogli mieć dostęp, raport Karskiego sfałszowano. Uznano bowiem, że Zachód nie powinien wiedzieć o antyżydowskich nastrojach w Polsce, o których informował Karski w swoim meldunku.

„Malowany ptak” stanowi efekt powolnego uwalniania umysłu długo skutego strachem.

W spektaklu wykorzystano fragmenty:

„My z Jedwabnego” Anny Bikont, „Biedni Polacy patrzą na getto” Jana Błońskiego, „Miesięcy” Kazimierza Brandysa, „Judenjagd” Jana Grabowskiego, „Ten jest z ojczyzny mojej…, ale go nie lubię” Jana Tomasza Grossa, „Przechodząc obok” Jerzego Kosińskiego, „Zająca z Patagonii” Cloude’a Lanzmanna, „Shoah” Cloude’a Lanzmanna, „Czarnego ptasiora” Joanny Siedleckiej, „Fałszerzy pieprzu” Moniki Sznajderman, „Miast śmierci” Mirosława Tryczyka, „Dzieci żydowskie oskarżają”, red. Maria Hochberg-Mariańska, Noe Gruss, „Sprawcy: dlaczego zwykli ludzie dokonują masowych mordów” Haralda Welzera, „Sonderkomando” Shlomo Venezia, „Jak Polacy Niemcom Żydów mordować pomagali” Stefana Zgliczyńskiego oraz fragmenty tekstów i wypowiedzi prasowych Aliny Całej, Jana Grabowskiego, Barbary Engelking, Mariana Kałuskiego, Jana Karskiego, Rafała Kotomskiego, Joanny Krakowskiej, Wacława Kujbidy, Ewy Kurek, Jana Nowaka-Jeziorańskiego, Andrzeja Sławińskiego, Jana Karskiego, Marka Wierzbickiego oraz Jana Żaryna.

W spektaklu wykorzystano utwory:

Ludwig van Beethoven – VII Symfonia A-dur (op.92) cz. II – Allegretto
Olivier Messiaen – „Quatuor pour la fin du temps”(Kwartet na koniec czasu) – cz. VIII – Louange a l’immortalite de Jesus (Pochwała nieśmiertelności Jezusa).

DYRYGENT: Andrzej Borzym 

Skład orkiestry:

PIERWSZE  SKRZYPCE:
Marta  Kiljan  
Katarzyna Magdziak   
Aleksandra Talacha  

DRUGIE SKRZYPCE: 
Aleksandra Błaszczak 
Alicja Malińska  
Monika Hirsch  

ALTÓWKI:
Justyna Górska 
Joanna Kujda  

WIOLONCZELA:
Joanna Marczyk

KONTRABAS:
Maciej Kozioł 

FLET
Marianna Żołnacz 

KLARNET:
Dorota Boruch-Żołnacz 

OBÓJ:
Franciszek Olszewski  

FAGOT 
Marcin Ostałowski  

WALTORNIA  
Witold Sikora  

W filmie gościnnie wystąpili:

Ksiądz: Wojciech Kalwat

Ministranci: Franciszek Bączkiewicz, Baltazar Grześkowiak, Gabriel Kleina Schmidt, Maksymilian Smakulski, Wiktor Smul

Statyści: Elżbieta Chojnacka, Barbara Frankowska, Donata Olczyk, Jerzy Grzesiński, Małgorzata Hadyńska, Lidia Borzyńska, Izabela Kubis, Krzysztof Matusiak, Kazimierz Miler, Daria Kleina-Schmidt, Agnieszka Mularczyk-Smakulska, Karol Bączkiewicz, Jolanta Błach, Jolanta Smul, Kazimierz Jaworski, Mateusz Eder, Filip Pietrowicz, Dawid Zieliński, Nikodem Kaczmarek, Jan Buczyński
oraz pies Lukas 

Zdjęcia: Kacper Fertacz
Asystent kamery: Paweł Krawczyk
Mistrz oświetlenia: Bartosz Gburek
Oświetlacze: Marian Brzoza, Bartosz Gorzelany
Dyżurni planu: Fix Service (Rafał Mączka, Filip Kopański, Piotr Gęziak)
Kaskaderzy/nurkowie: Mateusz Bilski, Krzysztof Włódarski
Charakteryzacja: Magdalena Banachowicz, Marysia Ciernioch, Małgorzata Ciernioch

Spektakl przeznaczony  dla widzów dorosłych.

SPEKTAKL POWSTAŁ W KOPRODUKCJI Z TEATREM POLSKIM W POZNANIU.