Jesteś tutaj
Oberża pod złotym rogiem
Spektakl
Piękne suknie i toalety, cekiny, boa z piór i eleganckie lufki u kobiet oraz fraki, białe szale i cylindry u panów – z takimi atrybutami kojarzy się przedwojenny kabaret. Ale Warszawa międzywojnia to również życie toczące się wśród przeciętnych ludzi o niepewnej przeszłości, w biednych kamienicach, w podrzędnych spelunkach i na podwórkach z trzepakiem. Te dwie skontrastowane scenicznie rzeczywistości tworzą reżyserską wizję charakteru przedwojennej Warszawy.
„Oberża pod złotym rogiem”, choć swoją premierę miała 29 kwietnia 2011 roku, wciąż pozostaje w repertuarze Teatru Żydowskiego. Spektakl swoje powodzenie zawdzięcza przede wszystkim kunsztownej reżyserii długoletniego dyrektora przy Placu Grzybowskim, Szymona Szurmieja, który wraz z Ryszardem Markiem Grońskim, współautorem scenariusza, postanowił przywołać dawne lata przedwojennych kabaretów, z „Qui Pro Quo” i „Cyrulikiem Warszawskim” na czele oraz teatrów Rex, La Boheme czy Cyganeria. Pozostawienie przedstawienia na afiszu Teatru Żydowskiego jest również hołdem złożonym Szymonowi Szurmiejowi, który od dnia premiery do ostatnich dni swojego życia otwierał spektakl barwnym słowem wstępnym, zachęcając publiczność anegdotą i dowcipem do żywego uczestnictwa w opowieści nawiązującej do życia naszej przedwojennej stolicy, toczącego się również na podwórkach i okalających je kamienicach, w przeciętnych knajpkach, chętnie przez pobliskich mieszkańców odwiedzanych.
„Oberża pod złotym rogiem” to roztańczone i pełne humoru widowisko muzyczne, w którym nie mogło zabraknąć takich przebojów jak „Czy tutaj mieszka panna Agnieszka”, „Sexapil” i „Umówiłem się z nią na dziewiątą” do tekstu Emanuela Schlechtera i muzyki Henryka Warsa, „Ta mała piła dziś” Andrzeja Własta i Artura Golda, czy „U cioci na imieninach” i innych utworów spopularyzowanych przez Stanisława Grzesiuka i Orkiestrę z Chmielnej. Znajdziemy w tym spektaklu wiele elementów pochodzących z tradycji i kultury żydowskiej, która od zawsze nierozerwalnie łączy się z kulturą polską.
Ważnym elementem spektaklu jest tytułowy dźwięk rogu, instrumentu, będącego symbolem kultury żydowskiej, obwieszczającego najważniejsze wydarzenia i wyrażającego żal za grzechy, a także ogłaszającego koronowanie Boga na króla wszechświata. Natomiast brzmienie dźwięku podczas modlitwy miało przypominać Żydom, że należy zawsze ugiąć się przed Bożą wolą.
„Oberża pod złotym rogiem” to antologia najpopularniejszych szlagierów, satyrycznych monologów i skeczy, które wyszły spod ręki najpopularniejszych poetów i kompozytorów pochodzenia żydowskiego tworzących przed i po wojnie. W tym gwiazdozbiorze nie mogło zabraknąć również Juliana Tuwima.
„Oberża pod złotym rogiem” to roztańczona i rozśpiewana biesiada teatralna, która dla młodych widzów jest szansą na zaznajomienie się z kultowymi przebojami sprzed lat, a dla starszych będzie sentymentalną podróżą do czasów swojej młodości.
Spektakl grany w Klubie Dowództwa Garnizonu w Warszawie, aleja Niepodległości 141a.