Podsumowanie sezonu teatralnego 2022/23

Koniec sezonu teatralnego to chwila podsumowań, dających radość i satysfakcję z pracy, która była twórcza i artystycznie spełniona. Także chwila, kiedy wybiegamy myślą w przyszłość, z wiarą i przekonaniem, że to piękne, co się w teatrze przydarza, znów przed nami.

Otworzyliśmy sezon 1 września 2022 r. performansem „Pif Paf in Piach” w mojej reżyserii i we współpracy reżyserskiej Karoliny Kirsz, wielkim przedsięwzięciem w Reducie Banku Polskiego, ożywiającym postaci z warszawskiego getta. Ten krzyk ze środka piekła przywołał olbrzymią widownię, dla której zagraliśmy go również z okazji 80. rocznicy Powstania w Getcie Warszawskim. W październiku na afiszu Teatru Żydowskiego zagościł „Rehab. Wszystkie bitwy Amy Winehouse” ze scenariuszem i w reżyserii Karoliny Kirsz. Nasze fenomenalne aktorki z muzycznym wsparciem Jacka Mazurkiewicza stworzyły wielogłos uzależnionej artystki, tworząc przy okazji teatralny przebój – bilety na każdy ze spektakli były i są natychmiast wyprzedane. Jestem szczęśliwa, że w lutym wróciliśmy do grania w języku jidysz inscenizacją „Księgi raju” („Dus Buch Fyn Gan Ejdn”) Icyka Mangera w reż. Damiana Josefa Necia. Powstało nowoczesne, aktualne przedstawienie o podzielonych społeczeństwach, o znanych nam napięciach i zagrożeniach. W marcu spektaklem „Podróżnicy” Pawła Mossakowskiego w reżyserii Gosi Dębskiej uczciliśmy 55. rocznicę Marca 1968 roku. Ten Marzec zobaczyłam na scenie tak, jak go pamiętam – przez doświadczenie młodych ludzi i ich ocalałych z Holocaustu rodziców, przerwane lovestory, także z Polską. Sztuka Mossakowskiego była wcześniej przez nas wyróżniona w Międzynarodowym Konkursie im. Szymona Szurmieja na Dramat o Tematyce Żydowskiej. Na 80. rocznicę Powstania w Getcie Warszawskim, poza innymi wydarzeniami, jak posadzenie symbolicznego Drzewa Pamięci przed Muzeum Polin, wystawiłam „Pieśni Getta”, znów język jidysz, znów upominamy się o pamięć, bez której trudno jest budować świadomą i wrażliwą przyszłość. Cieszę się, że wznowiliśmy „Skrzypka na dachu” w reż. Jana Szurmieja. Tak się stało, że 400-tny spektakl zbiegł się z rocznicą wyrzucenia nas z budynku Teatru Żydowskiego przy placu Grzybowskim. Było to 9 czerwca 2016 roku. Tego wieczora graliśmy „Skrzypka” przed teatrem, na placu, nie pozwolono nam wejść do budynku.

18 czerwca spektaklem „Dla Szymona” świętowaliśmy 100. rocznicą urodzin Szymona Szurmieja, przypominając jego biografię, zasługi dla Teatru Żydowskiego, opowiadając o losie artysty na tle wydarzeń, w jakie wikłała go historia.

Mamy więc za sobą 6 wymagających premier i całkiem sporo wydarzeń, satysfakcję widzów, a więc i naszą, znakomite recenzje. Graliśmy nasze spektakle także poza Warszawą, z „Burzą” Szekspira w języku jidysz pojechaliśmy na festiwal do Rumunii. Trudno nie czuć się spełnionym po tak fantastycznym sezonie, za który bardzo dziękuję wszystkim Aktorkom i Aktorom, Twórczyniom i Twórcom, Zespołowi Teatru Żydowskiego w jego wszystkich pionach i zespołach. Dziękuję Technice, Administracji, Wszystkim, którzy współtworzyli z nami ten sezon. Należą Wam się wielkie brawa i ukłony. Nade wszystko brawa i ukłony należą się Naszym Widzom, którzy bez względu na okoliczności wiernie nam towarzyszą, kibicują nam, nas wspierają. Kochamy Was.

Za chwilę bogactwo programu 20. edycji Festiwalu Warszawa Singera. Serdecznie zapraszamy. Nowy sezon otworzymy premierą „Żydowskiego psa” Ashera Kravitza w reż. Ewy Galicy w ramach naszej sceny debiutów reżyserskich Bima, współtworzonej z Akademią Teatralną. W nowym sezonie także premiery „Miasta bez Żydów” Hugo Bettauera w reż. Karoliny Kirsz, „Frankensteina” w reż. Karoliny Kowalczyk, „Dziedzictwa” wg Singera w reż. Roberta Talarczyka. Będą też „Arcydzieła literatury żydowskiej” w jidysz. Taka radość na to czekać.    

Gołda Tencer